Sweet Porridge |
Салодкая каша |
There was a poor but good little girl who lived alone with her mother, and they no longer had anything to eat. So the child went into the forest, and there an aged woman met her who was aware of her sorrow, and presented her with a little pot, which when she said, “Cook, little pot, cook,” would cook good, sweet porridge, and when she said, “Stop, little pot,” it ceased to cook. |
Жыла некалі добрая маленькая дзяўчынка, жылі яны з маткай бедна, і было ім зусім няма чаго есці. Таму адправілася яна ў лес, дзе сустрэла старую жанчыну. Тая ведала пра няшчасце дзяўчынкі і падарыла ёй маленькі гаршчочак, які пачынаў гатаваць смачную, салодкую кашу, калі сказаць яму: «Гатуй, гаршчочак, гатуй», і спыняўся, калі сказаць: «Гаршчочак, не гатуй». |
The girl took the pot home to her mother, and now they were freed from their poverty and hunger, and ate sweet porridge as often as they chose. |
Дзяўчынка прынесла гаршчочак дадому маме, і больш яны не галадалі, кушая салодкую кашу так часта, як хацелі. |
Once on a time when the girl had gone out, her mother said, “Cook, little pot, cook.” And it did cook and she ate till she was satisfied, and then she wanted the pot to stop cooking, but did not know the word. So it went on cooking and the porridge rose over the edge, and still it cooked on until the kitchen and whole house were full, and then the next house, and then the whole street, just as if it wanted to satisfy the hunger of the whole world, and there was the greatest distress, but no one knew how to stop it. |
Аднойчы, калі дзяўчынкі не было дома, мама сказала: «Гатуй, гаршчочак, гатуй». Ён пачаў варыць кашу, і мама ела, пакуль не наелася досыць, але калі яна пажадала спыніць гаршчочак, то зразумела, што не ведае патрэбных слоў. Так што гаршчочак працягваў варыць кашу, пакуль яна не палілася цераз край, і неўзабаве яна заліла ўсю кухню і ўвесь дом, а потым і суседні дом, і ўсю вуліцу, быццам гаршчочак збіраўся накарміць увесь свет. Гэта была вялікая бяда, і ніхто не ведаў, як яе спыніць. |
At last when only one single house remained, the child came home and just said, “Stop, little pot,” and it stopped and gave up cooking, and whosoever wished to return to the town had to eat their way back. |
Нарэшце, калі ўсяго адзін дом заставаўся цэлым, дзяўчынка вярнулася дадому і сказала: «Гаршчочак, не гатуй», і той перастаў варыць кашу, і цяпер, калі камусьці трэба было дабрацца да горада, яму прыходзілася праядаць сабе дарогу праз кашу. |
A German fairy tale. From ‘Grimm’s Fairy Tales’ by the Brothers Grimm. 1812. |
Нямецкая казка. Са зборніка казак братоў Грым. 1812. |
Перакладзена на беларускую Ганнай Т. |
|