Tellus Tales

Жыла некалі добрая маленькая дзяўчынка, жылі яны з маткай бедна, і было ім зусім няма чаго есці. Таму адправілася яна ў лес, дзе сустрэла старую жанчыну. Тая ведала пра няшчасце дзяўчынкі і падарыла ёй маленькі гаршчочак, які пачынаў гатаваць смачную, салодкую кашу, калі сказаць яму: «Гатуй, гаршчочак, гатуй», і спыняўся, калі сказаць: «Гаршчочак, не гатуй».

Fadó fadó bhí cailín beag bocht álainn a bhí ina cónaí lena mháthair amháin, agus níorbh faic ar bith le n-ithe acu a thuilleadh. Mar sin, chuaigh an chailín beag isteach ins an fhoraois, agus bhuail sí le sean-bhean ann a raibh eolas aici faoi brón an chailínín, agus mar sin thug an sean-bhean phota beag di, agus nuair a dúirt sí “Cócaráil dom a photín, cócaráil dom”, cócaráilfeadh an phota leite deas milis, agus nuair a dúirt sí “Stop anois, a photín”, stopáilfeadh an phota beag a chócaráil.

Дзяўчынка прынесла гаршчочак дадому маме, і больш яны не галадалі, кушая салодкую кашу так часта, як хацелі.

Thóg an chailín beag an phota draíochta abhaile chuigh a máthair, agus bhíodar ansin saor ó bheith bocht agus ocrasach, agus d’ith said leite milis cé comh minic agus is mhaith leo.

Аднойчы, калі дзяўчынкі не было дома, мама сказала: «Гатуй, гаршчочак, гатуй». Ён пачаў варыць кашу, і мама ела, пакуль не наелася досыць, але калі яна пажадала спыніць гаршчочак, то зразумела, што не ведае патрэбных слоў. Так што гаршчочак працягваў варыць кашу, пакуль яна не палілася цераз край, і неўзабаве яна заліла ўсю кухню і ўвесь дом, а потым і суседні дом, і ўсю вуліцу, быццам гаршчочак збіраўся накарміць увесь свет. Гэта была вялікая бяда, і ніхто не ведаў, як яе спыніць.

Am amháin, nuair a raibh an chailín taréis dul amach ag spraoi, dúirt a máthair, “Cócaráil dom a photín, cócaráil dom”. Agus chócaráil sé, agus d’ith sí go dtí go raibh a bolg lán le leite milis, ach nuair a raibh sí ag iarraidh an phota beag a stopáil níorbh na focail draíochta ar eolas aici. Mar sin, chuaigh sé ar aghaidh ag cócaráil agus d’ardaigh an leite thar imeall an phota, agus cócaráil sé fós go dtí go raibh an cistin agus an teach ar fad líonta leis an leite, agus an chéád teach eile, agus an teach eile, agus ansin an sráid ar fad, ar nós go raibh an phota ag iarraidh leite milis a thabhairt chuigh gach aon duine ar domhain, bhí eagla ollmhór ar gach duine sa bhaile beag – níorbh duine ar bith ábailte stop a chuir leis an phota.

Нарэшце, калі ўсяго адзін дом заставаўся цэлым, дзяўчынка вярнулася дадому і сказала: «Гаршчочак, не гатуй», і той перастаў варыць кашу, і цяпер, калі камусьці трэба было дабрацца да горада, яму прыходзілася праядаць сабе дарогу праз кашу.

Ar deireadh, nuair a raibh fiú ach teach amháin fágtha, tháinig an chailín beag abhaile agus dúirt sí, “Stop anois a photín!”, agus faoi deireadh stop sé a chócaráil, agus aon duine a bhí ag iarradh teacht thar n-ais chuigh an bhaile beag, bhí orthu ithe tríd an leite milis go léir!

Нямецкая казка. Са зборніка казак братоў Грым. 1812.

Síscéal Gearmánach. As ‘Grimm’s Fairy Tales’ leis na Dearthaireacha Grimm. 1812.

Перакладзена на беларускую Ганнай Т.